Mijn dochter houdt van fietsen. Zij voorop, de haartjes in de wind, de voetjes losjes op het stuur. Ik achter haar, trappend en de wereld becommentariërend. Af en toe een kusje op haar hoofd.
Als we samen fietsen, groet ze de dingen. En ze groet de mensen en ze groet de dieren. ‘Hai’ kan ze zeggen, dertien maanden als ze is. En ‘hai’ zegt ze dan ook. Ze groet de geitjes in het park, de vogeltjes in de kooi. Ze groet de vrouw die hardloopt en dopjes in haar oren heeft en dus niet reageert. Ze groet ook de vissers langs de kant van de gracht die verwikkeld zijn in een viswedstrijd.
Als we samen fietsen, groet ze de dingen. En ze groet de mensen en ze groet de dieren. ‘Hai’ kan ze zeggen, dertien maanden als ze is. En ‘hai’ zegt ze dan ook. Ze groet de geitjes in het park, de vogeltjes in de kooi. Ze groet de vrouw die hardloopt en dopjes in haar oren heeft en dus niet reageert. Ze groet ook de vissers langs de kant van de gracht die verwikkeld zijn in een viswedstrijd.
